σκόρπιες λέξεις

Κάποιες λέξεις σηκώνουν μεγαλύτερο φορτίο από κάποιες άλλες...

λέω αστέρια, φεγγαράδα, νοσταλγία
και βουρκώνω

λέω ελπίδα, αγάπη, αιώνια
και η καρδιά μου πάλλεται

λέω θάλασσα, κύματα, βράχια, λιμάνι...
και υποσυνείδητα γυρεύω μια αγκαλιά

λέω φτερούγισμα, ταξίδι, ηλιοβασίλεμα, χρώματα
και είμαι ήδη αλλού

λέω άνοιξη, λουλούδια, αρώματα
κι ανασταίνομαι

λέω κεραυνός, βροχή, ακατάπαυστη
κι αναστατώνομαι

................................

μία λέξη όμως ποτέ ποτέ δεν θα την ξεστομίσω...
κι αυτό ίσως την κάνει ασήκωτη