Σε μαύρο φόντο
Στεκόσουν πάντα δειλά, πίσω από τις λέξεις
στη σκιά τους
πίσω απ’ τις πιο φωτεινές
όπως της χαράς και της αγάπης
μα κι απ’ τις πιο σκοτεινές ακόμη
όπως της λύπης και της μελαγχολίας
δεν ξέρω τι πετύχαινες μ’ αυτό!
Ίσως εκεί στον ίσκιο τους
μπορούσες να ξαποστάσεις
μα και ν’ αποστασιοποιηθείς
καθόσουν με τις ώρες και αγνάντευες
κι όταν οι λέξεις έφταναν στο ηλιοβασίλεμά τους
έγερνες κι αποκοιμιόσουν σαν σε ζεστή αγκαλιά
χωρίς να μιλάς
λέξεις πιασμένες χέρι χέρι
ή κουρνιασμένες σε ντιβάνι χαμηλό
έχουνε τόσα να σου πουν στη σιωπή τους
κι εσύ ήξερες να διαβάζεις τη σιωπή
και να τη μετράς
με χαμόγελα, με δάκρυα
με αστέρια, με φεγγάρια και βροχές…
τα πιο όμορφα πράγματα ενεργούν σιωπηλά μέσα μας,
στο ξανάπα, μα κάθε φορά νιώθω πως είναι η πρώτη
το θαύμα της Ζωής, στη σιωπή γεννιέται
όπως σιωπηλό είναι το βλέμμα ενός μωρού
και των λουλουδιών το άνοιγμα
κι εγώ σε φόντο μαύρο γέρνω και σου μιλώ
όχι για να καταργήσω τη σιωπή σου
μα για να καταφέρω με αυτή ν’ αναμιχθώ
Καλησπέρα Μαργαρίτα μας!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμε λέξεις πιασμένες χέρι χέρι.....
Πολύ όμορφη γραφή
Να είσαι καλά!!!!!!!!!!
Καλό ξημέρωμα
Φιλιά θαλασσινά
η απέραντη σιωπή προηγήτε της μεγαλης εκρηξης
ΑπάντησηΔιαγραφήπου γεννα τη ζωή σε όλες τις τις μορφές
σε φόντο μαυρο γλυκά μελαγχολικό Μαργαριταρένιο
φιλιά πολλά
να είσαι παντα καλά
..πολύ όμορφο..
ΑπάντησηΔιαγραφή..πολύ μαύρο φόντο τελευταία..
..η μουσική δένει τόσο υπέροχο με το blog και τις λέξεις σου..
σε φιλώ καλή μου φίλη..
Όμορφο αυτό που έγραψες Μαργαρίτα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦόντο μαύρο και ανάλογη μουσική....
Κι΄εγώ αναρωτιέμαι γιατί?...
Την αγάπη μου έχεις...
Την αγάπη μου φίλοι μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήμόνο αυτή έχω ν' αφήσω κι ένα ευχαριστώ!!!
Σας φιλώ γλυκά ***