Στέκεσαι εκεί και στέκεσαι
σαν από πάντα άγνωστη
και σκόρπια από σκέψεις
με ένα πέπλο υφαντό
ριγμένο στη σιωπή σου
-συναισθηματική μονοτονία-
Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
ένα όνειρο γεννιέται
γιατί η φύση του ονείρου είναι αυτή
ν’ ακροβατεί στο υπαρκτό
για να αγγίξει το ανέφικτο
-συναισθηματική ανταρσία-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου