Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

έδεσα ένα όνειρο απόψε




έδεσα ένα όνειρο περιδέραιο στης νύχτας

την μυστηριακή έλξη

φωτίζοντας τ’ αστέρια

αυτά που βλέπουμε με μάτι γυμνό

αλλά κι εκείνα που υποψιαζόμαστε

πως ζούνε μακρύτερα


θαρρώ πως τα μάτια μου

βλέπουν τώρα πιο μακριά

μα ο χρόνος πάντα ίδιος

όλα ένα τώρα μια στιγμή μια αιωνιότης


εσύ στέκεσαι με δυο χέρια γεμάτα υποσχέσεις

και δύο μάτια που τις πρόδωσαν πριν καν ειπωθούν

βλέπεις η ψυχή στο βλέμμα κατοικεί και δραπετεύει

θρυμματίζοντας του ψεύδους τα παλάτια


προσπερνώ τη θυελλώδη αύρα σου

κείνη που τύλιξε το σώμα μου με ελπίδες

και την καρδιά με χρώματα ουράνια

και στέκομαι στο ύψος μου, σε μια πλαγιά με κρίνους


2 σχόλια:

  1. Την καλημερα μου! Ποσο χαιρομαι που συνεχιζεις με τον ιδιο ζηλο που ειχες οταν ανοιξες το πρωτο blog...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σ' ευχαριστώ πολύ εξύμνε μου!
    τι γλυκό να μου το λες :)
    εσύ που ήσουν ο πρώτος μου φίλος!!

    κι εσύ όμως δεν πας πίσω... έτσι;

    καλό απόγευμα ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή