Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Μια ταπεινή προσευχή


Θεέ μου, κάνε τις ρίζες μου βαθιές και σταθερές
σαν των αιωνόβιων δέντρων
κάνε την ελπίδα μου αστείρευτη
σαν των κελαριστών νερών,
σ' αυτόν μου τον περίπατο στη φύση
γέμισε με κελαηδίσματα πουλιών
της καρδιάς τα φτερουγίσματα
και με την δύναμη του αετού
στ' ασθενικά φτερά μου να γεννιέται...

στο λόφο που ξαπόστασα
άνθισε λογιών λογιών λουλούδια
να παρηγορείται ο άνθρωπος
και να χαμογελά,
σκέπασε με το πέπλο Σου
κάθε φτωχό κι αδύναμο πλάσμα
και φύτεψε την πίστη στην ψυχή
τη σιγουριά στο βλέμμα

κάθε μου φόβο σίγασε
και πόνο γιάτρεψε τον
κι αν ο αγέρας δυνατός γυρεύει να με ρίξει
δώσε μου σθένος να σταθώ
ποτέ να μη λυγήσω..

Σ' αυτό το σύντομο πέρασμα μας από τη γη
ξέρω πως μοιάζω με σπυρί, με κόκκο μες την άμμο

την ανθρώπινη ανημποριά μου εναπόθεσα
στους ώμους Σου απάνω...
κι όσα ο νους μου μάχεται
και η ψυχή γυρεύει

όλο τον κόσμο φύλαξε, μαζί του και εμένα

και φέρε πάλι τη χαρά σε χείλη ξεχασμένα


6 σχόλια:

  1. έχεις δίκιο δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα μας αλλά η ζωή πολλές φορές μας αιφνιδιάζει με τα τόσα απροσδόκητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η Ελπίδα κερί άσβεστο ας φέγγει στην καρδιά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. με τι ασχολείσαι άλλο εκτός από το να γράφεις ποιήματα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαιρομαι να σε διαβαζω Μαργαριτουλα! Εχουν πολυ μεγαλη δυναμη αυτα που γραφεις! Να εισαι καλα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μαρυ μου αν εννοείς τι δουλειά κάνω, θα σου πω πως είμαι ιδιωτική υπάλληλος σε μία εταιρεία, παράρτημα λογιστηρίου... όλο αριθμούς και κωδικούς. Λένε πως ό,τι δεν θες το βρίσκεις μπροστά σου, κάτι τέτοιο συνέβει και σε μένα όμως και πάλι ευχαριστημένη είμαι τέτοιες εποχές!!

    κι η αλήθεια είναι πως μου λείπει πλέον η έμπνευση

    ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εξύμνε μου, πολύ χαρά μου δίνουν τα λόγια σου!!! ;-)

    να είσαι καλά κι εσύ :-) ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή