Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Ένα ατέρμονο και γαλανό ταξίδι




σαλπάρεις κάθε που το φεγγάρι

σεργιανά στον ουρανό

και ταιριάζεις τη χλωμάδα σου

με κείνο


εύθραυστη στου ανέμου

τη διάθεση

και δυναμική στου βράχου

την αδιαλλαξία


νοικοκυρεμένα συναισθήματα

γίνονται μύλος πάλι

μόλις της θάλασσας η αλμύρα

σε ποτίσει με βυθό


δεν περίμενες ποτέ

τόσο μπλε να χωρά μες την ψυχή σου

ίσως αυτό να είναι το χρώμα της

ίσως όλων οι ψυχές να έχουν

κάποιο χρώμα


ξέρεις να αγαπάς τον ουρανό

και μόνο αυτός

εξαργυρώνει την αγάπη σου

με φώς και σε ζεσταίνει


μπάζει η ψυχή σου αγέρα

και τα κατάρτια της κοντολυγούν

ένα νεύμα του και μόνο φτάνει

να ανασύρει ό,τι έκρυψες δικό του


5 σχόλια:

  1. Νοικοκυρεμένα συναισθήματα; Υπάρχει τέτοιο "πράγμα";
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χμμ με λίγα λόγια.. τι θέλει να πει "ο ποιητής" ;

    θέλεις να επιχειρήσουμε dreamon μία σύντομη ποιητική ανάλυση; :-)

    λοιπόν... νοικοκυρεμένα συναισθήματα,
    όταν τα συναισθήματα βρίσκονται σε τάξη
    όπως τα ρούχα και τα πράγματα στο χώρο μας
    όταν μπορούμε να επιβληθούμε σε αυτά και
    να μας βρίσκουν συνειδητά σύμφωνους

    δέξου αυτο τον όρο λοιπόν «ποιητική αδεία»
    κι αν κάπου δε σε βρίσκει σύμφωνο
    συμπάθα τον δημιουργό που εκφράστηκε με τον τρόπο αυτό
    γιατί έτσι αισθάνθηκε κι έτσι του βγήκε :-)

    υ.γ. ελπίζω να σε κάλυψα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα στα όμορφα και νοικοκυρεμένα
    συναισθήματα....
    Η Ζωή είναι μια νοικοκυρεμένη ομορφιά.....

    Καλό σου βράδυ

    Ευχές από καρδιάς για καλή Χρονιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλό βράδυ καλέ μας καπετάνιε!!!!

    με το δεξί πάντα...

    σας χαμογελώ και σας φιλώ ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή