Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Προσπαθώντας να σε ψυχογραφήσω


φυσά αγέρας δυνατός...

-στέκεσαι στο ύψος σου...

φύλλα θροΐζουν στο πέρασμά σου,

-δηλώνεις την παρουσία σου...

γρήγορες εναλλαγές...

πολλά πλούσια χρώματα...

-μα αποχρώσεις γήινες διαλέγεις να φοράς

η γη πάντα δηλώνει σταθερότητα και σιγουριά...

βροχή άλλοτε σιγανή κι άλλοτε δυνατή

-παρασύρει τα συναισθήματα σου...

κι έρχεται η κάθαρση...

-η βροχή πάντοτε εξαγνίζει


ένα με το φθινόπωρο έγινες

κι εγώ ο οιωνός σου…



6 σχόλια:

  1. μερικές φορές διαβάζοντας τα ποιήματά σου θέλω να γράψω και εγώ ... και να περιέχουν κάποιους από τους στίχους σου, αλλά και κάποιους άλλους στίχους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. απ΄την εικόνα μόνο τα κόκκινα φύλλα θα κρατούσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαρυ μου, χαίρομαι που το λες!
    Άν δεν εκμεταλεύεσαι εμπορικά τα λόγια κάποιου.. το να αφήσεις την ψυχή σου να εκφραστεί μέσα από αυτά είναι υπέροχο!

    κι εμένα μ' αρέσει να εμπνέομαι και να εμπνέω...
    μπορείς λοιπόν εδώ ακόμη και σαν σχόλιο να αφήνεις ό,τι γευση σου αφήνει ένα ποίημα.. με λόγια που θέλεις να εκφράσεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαργαρίτα μου
    δεν εννοούσα ότι θά έγραφα τους στίχους σου και θα τους παρουσίαζα για δικούς μου ..
    ας πουμε πως το "ποίημά" μου είναι αυτό που έγραψα στα παραπάνω σχόλια***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ας το συνεχίσω...
    τα κόκκινα φύλλα θα κρατούσα , να πλέουν,
    στο γαλαζοπράσινο της λίμνης της βαθιάς
    κόκκινα φύλλα και άστρα λαμπερά μυριάδες
    που ζωγράφισαν ακτίνες από φως...

    :) :)***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. να λοιπόν... που αυτό είναι το ομορφότερο σχόλιο..

    και ξέρεις γιατί; γιατί είναι ένα κομμάτι από σένα

    που το μοιράζεσαι.. και σε εκφράζει...

    είναι πολύ γλυκό να ακουμπάς την καρδιά κάποιου

    κι εκείνος να σου το ανταποδίδει με αυτό τον τρόπο!

    σ' ευχαριστώ :-) ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή