μία ζωή ένα τριαντάφυλλο

μμμμμ πώς μοσχοβολάς!!
θέλω να σε αγγίξω μα δε μπορώ
τόσα αγκάθια!!
μόνο να σε μυρίζω μπορώ
και να σε κοιτάζω


θέλω να σου μιλήσω μα δε μιλάς
στέκεις βουβό και με κοιτάς
τόση σιωπή σε πέταλα μοιρασμένη
πέταλα πολλά να ακουμπά η βροχή
να ξαποσταίνει


Τι Θεία Πρόνοια κι αυτή,
κάπου πρέπει κι η βροχή ν' αναπαυθεί!


όμως δε σε αγγίζει άλλος κανείς
είναι το τίμημα σου
χάδι δε γεύτηκες ποτέ
μόνο στα όνειρά σου


γλυκό μου τριαντάφυλλο
γλυκό του κουταλιού οι στιγμές σου
στάλες δροσιάς τα δάκρυα σου
δροσοσταλίδες της αυγής στο άρωμά σου
πίνακας ακριβός η ομορφιά σου
που φεγγοβολά

στα μάτια της ψυχής που σε διαβάζει
και σε αποζητά
ακριβό μου τριαντάφυλλο μη ξεμακραίνεις
μείνε τη ζωή να ομορφαίνεις